Wie mij volgt op Strava of Garmin Connect die heeft het zich al stilletjes of hardop afgevraagd: hoe kan die nu al in Letland zijn? Het zit zo. Al vanaf de eerste dag dat de route via de Baltische Staten in mij opkwam besefte ik: dat wordt ofwel heel veel kilometers per dag, ofwel alles achter elkaar plakken zonder rustdag of tijd voor mooie dingen.
Toen ontstond al snel het idee om een deel van Duitsland anders te doen. Dat hele eind met al die industriesteden is in mijn ogen nauwelijks interessant in vergelijking met het natuurschoon in Scandinavië. Een enkeling zal wel verzuchten hoe het kan dat ik geen oog heb voor de schoonheid van het oude industriële erfgoed. Geen idee, doe mij maar een fjord in plaats van een schoorsteen. Ik heb me in een dag drie dagen vooruit laten helpen door de Deutsche Bundesbahn.
De erbarmelijke toestand van de Duitse fietspaden in combinatie met een pijnlijke knie op dag één bevestigden al snel de waarde van die optie. De ferry van Kiel naar Klaipeda (Litouwen) deed de rest.
Geen nood aan de man want er is nog voldoende af te zien. Al is het alleen al vanwege het gegeven dat fietsen in elk land behalve Nederland tot nu vele smaken kent. En ze zijn lang niet allemaal even lekker voor rug, billen en benen.
Smaak A is het oogstrelend gladde asfalt van een fietspad door bos en duin. De befaamde EuroVelo 10: de Baltische Zee route. Een genot om op te fietsen. Nadeel is dat het deel na de grens tussen Litouwen en Letland niet klaar is…
Smaak B zijn de fietspaden in de stad. Zowel in Duitsland als in de Baltische Staten is dat het best te vergelijken met een hindernisbaan. De gemiddelde mountainbiker zou er een moord voor doen, als hij zelf al niet omkomt door de rest van het verkeer.
Smaak C is de doorgaande weg met prachtig asfalt. Zo plat als een pannenkoek en dus lekker doorrijden, zeker met de wind in de rug. Nadeel zijn de vrachtwagens die af en toe langs je razen. Weliswaar op de andere weghelft, maar ik heb voor de zekerheid regelmatig voor de berm gekozen.
Smaak D is de afgelegen weg zonder verkeer. Heerlijk fietsen en genieten van de stilte. Dat je af en toe een wegdek hebt waar het wasbord van je overgrootmoeder het schaamrood van op de wangen zou krijgen, neem ik op de koop toe. Met 10 km/uur voortstuiteren is prachtig. Het geeft meer tijd om te genieten.
Smaak E is de heerlijke stoofpot die ik in Liepaja heb gegeten. Simpel zonder poespas, maar lekker!!! En een goede bodem om al die andere smaken na de pauze weer aan te kunnen.
