Het moet ver voor het ontstaan van deze droom zijn geweest, dat ik met de Koninklijke Harmonie de Berggalm uit Klimmen een muziekstuk speelde met die naam. Een beetje een ludiek stuk met een solo voor fietsbel. Ik vond het altijd een beetje een lullig stukje muziek. Maar nú pas zie ik de diepere betekenis. Hoe deze tocht daaraan heeft bijgedragen?
Bij de overtochten eind vorige week zat ik steeds op grote veerboten. Soms leek het wel een cruiseschip compleet met casino, bar, winkels, Burger King en sauna. Ze zaten steevast goed vol. En juist in deze deinende mensenmassa, die dankbaar gebruik maakte van het feit dat op zee de drank taxfree vloeit, voelde ik mij niet alleen maar wél eenzaam. Ik miste elke vorm van verbinding met de medemens, voor wie zo snel mogelijk zoveel mogelijk zo goedkoop mogelijk genot het ultieme doel leek.
